Το κείμενο που ακολουθεί σε κάποιους ίσως φανεί αμελητέας σημασίας και να το προσπεράσουν, κάποιοι άλλοι ίσως να μην εντοπίσουν την σπουδαιότητα του, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως το χλευάσουν ,το θεωρήσουν αστείο. Η θεματική όμως, κάθε άλλο από αστεία είναι!!!!! Στα απλά, καθημερινά πράγματα εντοπίζονται οι θηριώδης αλήθειες της ανθρώπινης ζωής.
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που καλείται ο ηλικιωμένος να αντιμετωπίσει είναι η μοναξιά.Υπάρχουν άνθρωποι εγκαταλελειμμένοι, μόνοι, κλεισμένοι στα σπίτια τους, τα παιδιά τους απουσιάζουν για ώρες στην εργασία τους. Η μοναξιά που βιώνουν οι ηλικιωμένοι δεν είναι πρόβλημα ατομικό αλλά κοινωνικό. Ο κ. Δ. κάτοχος του κόκκινου κουμπιού, στην καθιερωμένη τηλεφωνική μας επικοινωνία αναφέρθηκε στην ζωή του και στο επάγγελμά του, ‘’ήμουν ο καλύτερος ζαχαροπλάστης’’!! Συνειρμικά, είπε‘’αύριο θα φτιάξω γαλατομπούρεκο, θα το κόψω σε κομμάτια και θα το μοιράσω σε γείτονες, δεν μπορώ να το φάω μόνος’’, ζήτησε μάλιστα, και την δική μου διεύθυνση να στείλει και σε μένα κομμάτι, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την παρέα που του προσφέρω, ‘’να σε γλυκάνω κόρη μου, όπως εσύ γλυκαίνεις τις πικρές μοναχικές μου μέρες’’!!
Εύχομαι όλοι να αντιλαμβάνονται το βαθύτερο συναίσθημα που βιώνει ένας από τους πολλούς εξυπηρετούμενους μας! Περιμένοντας να ζητήσουν την βοήθεια μας, ίσως να είναι αργά. Έχουμε την υποχρέωση να σκεφτούμε τον συνάνθρωπό μας, λίγη παρέα και αγάπη μπορούμε να προσφέρουμε. Πώς θα νιώθαμε αν βιώναμε τη δική τους κατάσταση; Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και δεν θα ήθελα να αλλοιώσω το νόημα των προαναφερθέντων κλείνοντας παραθέτω το εξής: Οι άνθρωποι που ζουν μοναχική ζωή, πάντα έχουν κάτι στο μυαλό τους για το οποίο ανυπομονούν να μιλήσουν. (Άντον Τσέχωφ, 1860-1904, Ρώσος συγγραφέας).

Γιαννέλου Ευαγγελία, Κοινωνική Λειτουργός