Το τραγικό γεγονός της αυτοκτονίας ενός 77χρονου συμπολίτη μας, στην πλατεία Συντάγματος, το πρωί της Τετάρτης, 04.03.12, συντάραξε την εθελοντική «κοινότητα» της ΓΡΑΜΜΗΣ ΖΩΗΣ και ολόκληρη την κοινωνία μας.
Αισθανόμαστε την ανάγκη να εκφράσουμε την ώρα αυτή τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και την ανθρώπινη συμπαράσταση στο δράμα της οικογένειας του ανθρώπου που «έφυγε».
Το αδιέξοδο αυτού του ανθρώπου, δυστυχώς αποδεικνύει για μια ακόμη φορά, αυτό που η ΓΡΑΜΜΗ ΖΩΗΣ έχει διαπιστώσει και αντιμετωπίζει καθημερινά: η Ελληνική Πολιτεία δεν κάνει το χρέος της απέναντι στα «τιμημένα γηρατειά». Δεν εγγυάται την ασφάλειά τους, αναγκάζει τους ηλικιωμένους να περνούν τις ώρες τους σε ατέλειωτες ουρές ταλαιπωρίας για ουσιαστικά ανύπαρκτες παροχές, δεν τους εξασφαλίζει καν το εισόδημα, που δικαιούνται μετά από πολλά χρόνια εργασίας, για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Η απογοήτευση, η απομόνωση, η έλλειψη ασφάλειας και η οικονομική εξαθλίωση, είναι τα καθημερινά βιώματα των ηλικιωμένων. Το τηλεφωνικό κέντρο της ΓΡΑΜΜΗΣ ΖΩΗΣ, καθημερινά κατακλύζεται από τηλεφωνήματα ηλικιωμένων που ζητούν την, έστω ψυχολογική, υποστήριξη από τους κοινωνικούς λειτουργούς μας για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.
Το πρόγραμμά μας «Προσφέρουμε τροφή σε εκείνους που μας ανέθρεψαν», βρίσκει τεράστιο ενδιαφέρον, κάτι το οποίο δείχνει τις ανάγκες που αδυνατεί να καλύψει μια «κουρεμένη» σύνταξη. Οι Εθελοντές μας, καθημερινά έρχονται σε επαφή με ηλικιωμένους που ζουν σε συνθήκες , αν μη τι άλλο, δυσανάλογες με την προσφορά τους στην κοινωνία, την οικογένεια, το ταμείο της Πολιτείας.
Η ΓΡΑΜΜΗ ΖΩΗΣ, με τις δράσεις της, προσπαθεί και καταφέρνει να ευαισθητοποιεί την κοινωνία γύρω από την ευαίσθητη αυτή ομάδα. Η κοινωνία, ανταποκρίνεται. Οι πολίτες γνωρίζουν, θυμούνται ότι χρωστάμε στους ανθρώπους αυτούς το δικαίωμα στην ασφάλεια, την αξιοπρέπεια, τη ζωή.
Είναι νομίζουμε ώρα να το θυμηθεί και η Πολιτεία. Να δημιουργήσει τις δομές εκείνες που θα λειτουργήσουν στην κατεύθυνση αυτή. Να τους εξασφαλίσει συντάξεις που θα τους επιτρέπουν να ζουν. Δεν είναι η σύνταξη του παππού και της γιαγιάς που θα μας βγάλουν από την κρίση. Ας βρεθούν άλλα «ισοδύναμα» μέτρα.
Θα έπρεπε τουλάχιστον να ντρέπονται οι πολιτικοί ηγέτες αυτής της χώρας, όταν οι πολίτες τους και ειδικά άνθρωποι της τρίτης ηλικίας οδηγούνται στην εξαθλίωση. Όταν άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να τρώνε από τα σκουπίδια, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να υπάρχουν πολιτικοί που ευφυολογούν στα παράθυρα και αφήνουν ανεπίτρεπτα υπονοούμενα για να αποσείσουν τις ευθύνες τους. Αναμένουμε από τον κύριο Μπεγλίτη, αν έχει την ευθιξία, να παραιτηθεί μετά την απαράδεκτη δήλωσή του.
Αναμένουμε από τους κυβερνώντες να αλλάξουν πολιτική, να ξαναδώσουν στους Έλληνες την υπερηφάνεια τους, να ξεχωρίσουν τους αριθμούς από τους ανθρώπους. Και ας μη δηλώνουν συγκλονισμένοι, όσοι με την πολιτική τους, οδήγησαν, όχι μόνο τον 77χρονο συμπολίτη μας στην αυτοχειρία, αλλά την ίδια τη χώρα στην ανυπαρξία!